रित्तो कप र एस्ट्रे

 रित्तो कप र एस्ट्रे

कुनै समय थियो, मेरो हात तिम्रो हातमा हुन्थे
मेरा आँखा तिम्रा आँखामा हुन्थे
हाम्रो अगाडि 2 कप मीठो चिया हुन्थ्यो!
घन्टौ बात मार्दै बसिन्थ्यो,
अनि एक अर्कालाई मज्जाले अगालोमा कसिन्थ्यो!!
हेर न, आज समय नै फेरियो
म त्यही कुनामा बसिरहेछु
स्थिर छु, तर पनि टाढा खसिरहेछु
तिम्रो हात समाउने हातले चुरोट समाइरहेछ
चियाको रित्तो कपले मेरो आँखामा हेर्दै गिज्याइरहेछ
त्यो सास, जो तिमीसङ गफिदा रोकिदैन थियो,
आज चुरोट तान्दा रोकिदैन!
तिमीसङै जिउने कसम खाएको म, आजकल सुन्यतामा जिउछु
धुवाँले तिम्रै आकृती बनाउने भएर होला,
आजभोलि म धेरै चुरोट पिउछु!!
म रित्तिएको छु, चियाको खाली कप जस्तै
म सिद्धिएको छु, चुरोटको ठुटो जस्तै
मेरा सपनाहरु जलेर एस्ट्रेमा पोखिएका छन्,
अनि मैले गरेको प्रेम, धुवाजस्तै बिलाएका छन्!!
आजकल मेरो अगाडि सधै रित्तो कप र एस्ट्रे हुन्छन्,
जब तिम्रो याद आउछन, चुरोटबाट धुवाँ बनेर निस्किन्छन,
अनि म पोखिन्छु एस्ट्रेमा खरानी बनी:!!

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

प्रेम

प्रेम, प्रेम शब्द नै आफैमा पबित्र छ प्रेमको अर्थ उनलाइ देखेको पल नै थाहा  पाइसकेको थिए! उ अन्जान रहदा पनि उनको आखामा संसार देखिनु प्रेम थियो! ऊनी कोसौ टाढा रहदा पनि उन्को स्पर्श महसुस हुनु प्रेम थियो! फकृयेको गुलाफ पनि उनको मुस्कान अगाडि फिक्का लाग्थ्यो, उ बाहिर निस्कदा चन्द्रमा पनि लजाएर बादलमा लुक्ने गर्थ्यो! सायद म प्रेममा थिए होला, उन्को तस्वीर मेरो नयनमा कैद हुँदा समयको गती नै रोकिएको भान हुन्थ्यो! एकान्तमा एक्लै टोलाउन थालेको थिए, आफै मा नै हराउन थालेको थिए! खै, निद्राले पनि मेरो भावना बुझ्न सकेको थिएन कि खुला आखाले नै प्रेमका मिठा मिठा सपनाहरू बुन्थे! उन्लाइ गुमाउछु भन्ने डर पटक्कै थिएन, किनकि उन्को आकृति मेरो मनमा कैलै नमेटिने गरि बसिसकेको थियो! उन्लाइ पाउछु भन्ने सोच पनि थिएन, किनकि प्राप्त गर्न उन्लाइ लक्ष्य बनाएको थिएन! उनी मेरो लागि फुल हैन, बासना हो किनकि फुल त केही समय पछी ओइलाएर जान्छ,  नयाँ कोपिला पलाउछ तर बासना भने अमर रहन्छ! उन्लाइ म जूनसङ दाज्न सक्दैन, जून त बादलमा हराउने गर्छ! म उन्लाइ अङाल्न चाहान्न, महसुस गर्न चाहान्छु! उन्को ओठ चुम्न चाहान्न, ओठमा सजिएको...
Read more

चुरोट

 म धेरै मेहेनतले कागजहरु जम्मा गर्छु, जस्मा मलाइ जाचिएको, तौलिएको, जोखिएको थियो, रातदिन आफुलाई भुलेर सम्झिएका सुत्रहरु पोखिएको थियो ती काजगका तमाम अंकहरु हेर्छु ओठमा मुस्कान आउँछ तर दाँत कटकट किटिन्छ्न मेरा हातहरु थरथर काँप्न थाल्छन्  बिगत 20 बर्षका आफ्नो स्मरणशक्ति देखेर आफै दङ्ग पर्छु ती कागजहरुलाई गोलो लाम्चो बनाउछु अनि भित्र अघिका अंकहरुलाइ हातले पिसेर धुलो बनाउछु, भर्छु त्यै कागज भित्र। दिमागका एक एक सपनालाई पालै पालो बाहिर निकाल्छु, त्यस्लाइ पनि गोलो बनाउछु क्रमश त्यस्लाइ अघिको कागजको फेदमा जोड्छु म भित्र वितृष्णाको आगो दनदनी दन्किरहेथ्यो त्यो आगोले कागजको टुप्पो जलाउछु  अनि तल आफ्नै सपनाको filter बाट तान्छु मेरा कोचिएका रहर, अपुरो प्रेम अनि मलाइ जोखिएका अंकहरुलाई र फुक्छु एक मुठी जिन्दगी।।।
Read more

अन्तिम दिन

 सुरु भएपछि सकिनै पर्ने, ढकमक्क फुलेको फुल समयसङै झर्ने! आखिर कस्तो नियम यो प्रकृतिको कस्तो कानुन यो सृष्टिको म त मानव हु, समयको नियममा बाधिनै पर्छ, यहाँ स्वयम् ब्रम्हा त छन्, समयसङै मर्ने! आज एउटा युगको समाप्ती भएको छ यस्तो युग, जहाँ मैले राम बनेर मनका रावणको बध गरेँ हनुमान बनेर थुप्रै असफलताका सागर तरेँ ती सागर जो मै भित्र थिए सायद यहाँ नआएको भए, आफु भित्रको सागरमा  आफै डुब्थे होला आफू भित्रको सगरमा आफै  बिलाउथे होला!! यो ठाउँ, जस्ले मलाई म चिनायो! आफ्नै आँखामा लुकेका सपनाहरु देखायो!! यसरी भनु न भर्खर बामे सर्न लागेको म लाई, आफ्नै खुट्टामा उभिन सिकायो! म शून्य थिँंए  म खोक्रो थिँए खाली शरीरमा हाड र छालाको बोक्रो थिए ऐले कम्तीमा शून्यको अगाडी एक थपिएको छ धेरै हैन, एक दुई अक्षर निधारमा भाग्य लेखिएको छ पोखरा, कसरी बयान गरु यो ठाउलाई  यहाँ प्रत्यक हावाको स्पर्शमा प्रेम छ, प्रत्यक माटोको कणमा कथा छ र त यो ठाँउ छोडेर जादा प्रेमकथा बोकेर जाँदै छु! मुटु आफैसङ लगे नि धड्कनलाई छोडेर जाँदै छु। यहाँ अटल माछापुच्छ्रे छ, सधै मुस्कुराइ रहन्छ, निस्चल सेती नदि छ, सबै बेदना बिर...
Read more